telefonu açıp, sana ağlayasım geldibenim senden başka kimim vardı ağlayacak.
aklıma gelen ilk isimleri sayamam
gelmedi tek bir isim
sen vardın yine.
iyi veya kötü
beni dinlemeye dayanacak bir tek sen.
ne diyecektin diye soruyor musun hala
ben sabrına hayranım senin
yada belki de o senin beni bu şekil sevişin.
beni dinlemeye dayanacak bir tek sen.
ne diyecektin diye soruyor musun hala
ben sabrına hayranım senin
yada belki de o senin beni bu şekil sevişin.
ben yine yanlış yollara girdim diyecektim sana
yine aynı hatayı yaptım
yapamacağım işler yaptım
o nasıl oldu diye sorarsan, yapamadım diyecektim yine.
sabırla dinlerdin biliyor musun
ben de üzülürdüm ağlardım
sızlanırdım
sesim bile kısılırdı tek sana isyan edebilirdim
sonunda bir kaç söz saklardın yüzüme etmek için
sonra sonsuz susardın.
benim kimim var diye düşündüm bu sabah
ne kadar zordu bu hayatı
hem tek evlat
hem tek arkadaşla geçirmek
benim kimim yoktu, daha kabarık bir liste olurdu.
benim iyi ki senim vardı
çok kimsem olmasından iyim.. benimlisim.
PS:
foto 1 Lis 2009 - İstanbul
foto 2 Lis 1983 - Arnsberg
foto 3 Lis & Sed 1988 - İstanbul İlhami Ahmet Örnekal İlkokulu
4 yorum:
haahha duygulandım lan biraz da ölmüşüm gibi hisseddimm üsüldüm ne yalan söliim..yievrum beniim..
ben de ölmüşüm gibi sanki..
bak üzüldüm şimdi :):)
Ölmemişse öldürmeye niyet ettin demek:) ama benim de içime dokundu okuyunca...
Asmalıbahçe,
:)
hahahah demek öldük gibi hissettim o vakit iyice içlenip döktrüdüm:):)
Yorum Gönder